Kiedy przerywany post staje się złym wyborem? – 7 sygnałów ostrzegawczych

Zapewne wiele czytałeś o przerywanym poście, zwłaszcza jeśli chcesz schudnąć. Te okresy postu mogą wiązać się z utratą wagi, kontrolą glukozy oraz obniżeniem poziomu cholesterolu i ciśnienia krwi.

Jeśli chcesz schudnąć, nie licząc kalorii ani nie jedząc wyłącznie wyliczonych pokarmów, przerywany post może być dla ciebie magiczną kulą, ale może też okazać się złym wyborem. Krótka odpowiedź brzmi: jest za wcześnie, żeby stwierdzić, czy twój niezależny post jest śliską drogą do zaburzeń odżywiania. Istnieją zagrożenia związane z przerywanym postem, o których powinieneś wiedzieć.

Przerywany post a zaburzenia odżywiania

Post przerywany oznacza, że ludzie poszczą przez określony czas. Istnieje kilka różnych podejść, np. dieta 5:2, która wymaga normalnego jedzenia przez pięć dni w tygodniu i poszczenia przez dwa, oraz metoda 16:8, która polega na poszczeniu przez 16 godzin każdego dnia i jedzeniu przez 8 godzin normalnie.

Samo w sobie jest to technicznie uznawane za zaburzenie odżywiania, ponieważ ustalanie zasad dotyczących sposobu spożywania pokarmów jest jednym z charakterystycznych zachowań. Jeśli ograniczasz czas, w którym możesz jeść, i całkowicie ignorujesz sygnały głodu poza tym okresem, może to być niebezpieczne podejście, zwłaszcza dla osób z zaburzeniami odżywiania. Może to być również niebezpieczne, jeśli wyznaczona pora karmienia jest wykorzystywana do objadania się. Może do tego dojść w wyniku ignorowania głodu.

Twój mózg może przejść w tryb „głodu” na kilka godzin przed zakończeniem postu, a kiedy w końcu dasz sobie pozwolenie na jedzenie, możesz być w trybie „uczty” i zjeść więcej, niż potrzebujesz w krótkim czasie. Jeśli w ten sposób przełamujesz każdy post, może to oznaczać, że cierpisz na zaburzenia odżywiania.

Waż swoje emocje i intencje – post przerywany

Jeżeli masz wątpliwości, czy przerywany post jest niebezpieczny, zastanów się nad powodami, dla których zdecydowałeś się na taki sposób odżywiania.

W przypadku zaburzeń odżywiania najważniejsza jest intencja i powód, dla którego się je stosuje. Być może chcesz stosować dietę, ponieważ chorujesz na cukrzycę i chcesz skorzystać z dobrodziejstw insulinooporności lub jesteś otyły i pościsz pod nadzorem lekarza. To nie jest aż taki problem jak wybór przerywanego postu w celu ścisłego ograniczenia kalorii lub ukrycia zaburzeń odżywiania. Na przykład, zadaj sobie pytanie, czy praktykujesz przerywany post, bo dajesz sobie społecznie akceptowalną wymówkę, żeby np. opuścić posiłek z przyjaciółmi. Innym sposobem sprawdzenia, czy Twoje podejście jest zdrowe, jest zastanowienie się, jak byś zareagował, gdybyś złamał zasady i zjadł poza wyznaczonym miejscem. Czy czułbyś się z tym źle? Czy postrzegałbyś siebie jako nieudacznika? Tego rodzaju uczucia mogą być też sygnałem, że przerywany post wkroczył na terytorium zaburzeń odżywiania.

Należy uważać na inne sygnały ostrzegawcze zaburzeń odżywiania, do których należą:

1. intensywny strach przed przybraniem na wadze;
2. nadmierna aktywność fizyczna;
3. poczucie winy po jedzeniu;
4. ważenie się kilka razy dziennie;
5. korzystanie z toalety po każdym posiłku;
6. nadużywanie środków przeczyszczających;
7. pomijanie posiłków;
8. jedzenie w samotności.

Jeśli którekolwiek z tych stwierdzeń brzmi znajomo, musisz zgłosić się do lekarza i powiedzieć mu, że podejrzewasz u siebie zaburzenia odżywiania. W ten sposób może on pomóc w poprawie stanu zdrowia i nauczyć zdrowego odżywiania. Bezpiecznym sposobem jest przerywany post.

Więcej artykułów dotyczących zdrowego odżywiania i skutecznych diet, znajdziesz w serwisie https://www.argumenty.pl/.